Drodzy Czytelnicy, wracam po krótkiej przerwie z dalszym pisaniem i radami rolniczymi dla Was. Przemierzając ostatnio nasze wspaniałe Podlasie mogę powiedzieć, że siew zbóż został już zakończony, a kukurydzę posiało już jakieś 50% rolników. Niebawem więc trzeba będzie skupić się na doborze makro i mikroelementów, aby zasilić kukurydzę oraz zboża. Tym bardziej, że synoptycy przewidują suche lato. Wykonanie przynajmniej jednego zabiegu ( zalecaną są zawsze dwa) będzie więc konieczne.
Dzisiaj więc chciałabym się skupić na prawidłowym zaaplikowaniu nawozów dolistnych, tak aby rośliny jak najwięcej otrzymały z nich korzyści. Pierwszą rzeczą o której należy przede wszystkim pamiętać to, to że dokarmianie dolistne jest najskuteczniejsze przy temperaturze 12-25%. Zbyt niska temperatura ogranicza absorpcje, natomiast zbyt wysoka może wywołać poparzenia.

Warunki dobrej aplikacji dolistnej nawozu
-Optymalną temperaturą dla wykonania oprysku roślin oraz dobrej przyswajalności podawanych składników jest 12-20oC. Po przekroczeniu 25oC oprysk nie powinien być dokonywany, gdyż grozi uszkodzeniem (poparzeniem) roślin;
-opryski wykonywać wieczorem lub całodobowo w pochmurny dzień. Wybierając termin oprysku należy uwzględnić prognozę pogody, dobrze gdyby w okresie 48 godzin po oprysku nie spadł większy deszcz;
-ciecz użytkową przeznaczoną do dolistnego dokarmiania roślin należy przygotować bezpośrednio przed jej stosowaniem, aby nie zachodziły w niej niekorzystne reakcje chemiczne między zmieszanym środkami;
-przy sporządzaniu cieczy roboczej roztworu zachowajmy bezpieczne stężenia składników (zwłaszcza mocznika) oraz kolejność łączenia składników, najpierw mocznik, następnie siarczan magnezu, mikroelementy a na końcu środek ochrony roślin;
-w przeliczeniu na 1 ha należy przewidzieć od 200 do 300 l roztworu. Zasadą jest, by równomiernie zwilżyć rośliny, a jednocześnie, by naniesiony roztwór nie spływał z liści do gleby.
Spośród niezbędnych mikroelementów kukurydza najbardziej wrażliwa jest na niedobór cynku, następnie miedzi, boru oraz przy wysokim pH gleby również manganu. Każdy z wymienionych wyżej mikroelementów pełni w roślinach bardzo ważne funkcje, które generalnie sprowadzają się do aktywacji i katalizy wielu procesów fizjologicznych.

Cynk m.in zwiększa odporność roślin na suszę i choroby oraz poprawia efektywność nawożenia azotowego, umożliwia uzyskanie porównywalnych, a niekiedy większych plonów przy niższym poziomie dawek azotu. Przy niedoborze cynku obserwujemy zaburzenia procesu wzrostu. Typowym objawem niedoboru tego składnika jest skracanie międzywęźli, zmniejszenie powierzchni blaszek liściowych. Ponadto blaszki stają się żółto - białe z charakterystycznymi biegnącymi wzdłuż nerwów jaśniejszymi pasami. Kukurydza jest szczególnie wrażliwa na niedobór tego mikroelementu już w początkowych okresach wzrostu. W warunkach niedoboru Zn już małe siewki kukurydzy bieleją. Rośliny nie wykształcają łodygi i w konsekwencji przestają rosnąć. W wielu przypadkach, nawet gdy zawartości Zn mieszczą się w granicach wartości optymalnych, obserwuje się zaburzenia w funkcjonowaniu roślin, które często wynikają z nieprawidłowego stosunku Zn:P, gdyż są to pierwiastki silnie antagonistyczne lub z utrudnionego pobierania cynku przy zbyt wysokim pH gleby.
Niedobory miedzi i boru przyczyniają się do niedostatecznego zapylania i rozwoju ziaren i kolb kukurydzy. Niedobory B i Cu w roślinach mogą wynikać z niskiej zawartości tego składnika w glebie, gdyż dużo gleb Polski jest niedoborowych względem tych składników bądź mogą wystąpić w warunkach zbyt wysokiego pH gleby - niekorzystnego odczynu gleby dla pobierania tych składników. Po przekroczeniu pH gleby powyżej 7,0 dostępność dla roślin prawie wszystkich mikroelementów, za wyjątkiem molibdenu, gwałtownie spada. Natomiast główną rolą manganu w roślinach jest aktywowanie enzymów i udział w procesie fotosyntezy. Niedobór Mn jest trudny do zaobserwowania, ze względu na utajone objawy.

W zaleceniach nawozowych dla kukurydzy, proponuje się 3-krotne dokarmianie roślin w trakcie ich wzrostu i rozwoju. W dolistnym nawożeniu kukurydzy stosuje się następujące składniki pokarmowe: azot, magnez i mikroelementy (najczęściej), a ponadto także fosfor i potas. Zabiegi dokarmiania kukurydzy przeprowadza się, w stosunkowo w krótkim czasie, na ogół w okresie 1 miesiąca, poczynając od fazy 6 liścia, a kończąc kiedy rośliny osiągną około 30-40 cm wzrostu i praktycznie wykonuje się je co 7-10 dni. Przy wyższych roślinach, ze względu na utrudniony wjazd sprzętu w łan kukurydzy - nawożenia nalistnego roślin, na ogół, się nie wykonuje. W dolistnym dokarmianiu kukurydzy, podobnie jak w przypadku innych roślin, dąży się do pełnego pokrycia potrzeb pokarmowych od początku ich rozwoju. W początkowych stadiach rozwoju kukurydzy należy zwrócić szczególną uwagę na nawożenie dolistne roślin cynkiem i fosforem, gdyż przy słabo rozwiniętym systemie korzeniowy często są niedobory w pobieraniu tych składników. A w niesprzyjających warunkach atmosferycznych, jakie często występują w początkowym okresie wegetacji (susza, niskie temperatury, zalanie wodą), pobrana poprzez korzenie ilość fosforu i cynku na ogół nie zaspokaja zapotrzebowania kukurydzy stąd potrzeba, w takim przypadku, dokarmiania roślin drogą dolistną tymi składnikami.